Klub “Winner”, gdje već pet godina Sead Gorani trenira mlađe naraštaje, ima stotinu članova i takmiči se u prizrenskoj regionalnoj ligi, sa kategorijama 1998, 1996 i 1994.
“Ima dosta talentiranih igrača i mogao bih, za ovo vrijeme bavljenja trenerskim poslom, da izdvojim trinaestogodišnjeg Almena Memišija iz Grnčara, momka sa izuzetnom tehnikom, Valtona Tarashaja, koji je već dvije godine za redom najbolji strijelac svoje kategorije (1996). Po meni, najtalentiraniji igrač u našoj školi je Uli Murtezani, rođen 2002. godine. Ubjeđen sam da je trenutno najbolji igrač za svoj uzrast na Kosovu, a i šire”, kaže Sead Gorani, dodajući da je njegova škola fudbala osvojila i niz trofeja.
Tridesetogodišnji Sead Gorani iz Prizrena, inače sin proslavljenog internacionalnog trenera Šukrije Goranija, jedan je od poznatijih kosovskih fudbalera koji je slavu stekao igrajući i mnogim poznatim domaćim i međunarodnim klubovima.
Prije tri godine “okačio je kopačke o klin” zbog teške operacije prepona dok već pet godina, zajedno sa svojim ocem, uspješno vodi Školu fudbala “Winer” iz Prizrena.
Njegova karijera počinje sa devet godina i njegov prvi tim je bio u FK “Lirija”, gdje je bio do juniorske ekipe.
Zatim se uglavnom kao lijevi spoljni igrač oprobao u tadašnjem prvoligašu “Zejtinburn Istanbul” iz istoimenog grada, gdje je skoro sezonu bio suigrač Emreu Belezogluu, koji je igrao za “Galatasaray”, “New Castle” i “Inter” iz Milana.
U osamnaestoj godini jednu sezonu je boravio u FK “Ibar” iz Rožaja, nekadašnjem drugoligašu tadašnje Jugoslavije. Karijeru Gorani nastavlja zatim u prvoligašu “Železniku” iz Beograda, “Naftexu” iz Burgasa (Bugarska).
Svoje kvalitete je isprobao i u “Pobedi” iz Prilepa i na kraju kao 30-godišnjak se vraća u rodni grad igrajući za tim odakle je i ponikao.
Među dražim titulama su mu: dupla kruna sa “Pobedom” iz Prilepa, kup sa “Lirijom”.
Vrijedi pomenuti i to da je igrao i mnoge međunarodne utakmice; u Kupu Uefa, Intertoto kupu, dok su mu, između ostalih, poznati treneri bili i Gigi Simeone nekadašnji trener Intera, za kojeg veže i jednu anegdotu.
“Simenone je imao običaj da prije spavanja igračima preporučivao čašu vina. Većina nas je bilo sa Balkana i nije znao naš mentalitet, pa nas je malo više razmazio. Na jednom kampu u Kiellu, u Njemačkoj, smo jedne večeri, vođeni dozvolom Simeonea, umjesto preporučene jedne čaše, pretjerali... Kada je ušao u restoran, jednostavno se uhvatio za glavu jer, smo popili “čašu više”. I kazao je: “Mamma mia, Balkan...”.Seada Goranija su trenirali i Xhevat Prekazi, Slobodan Dogandžić, Dragi Kanatlarovski (bivši igrač “Crvene Zvezde” i Gore Jovanovski (bivši trener Samsunspora, koji trenutno vodi CSKA iz Sofije. Pomenućemo i trenera Beajdina Xhinallija, koji ga je uvijek podržavao u njegovoj karijeri.
Poznavaoci osobina igre Seada Goranija, ističu da je bio veoma borben i požrtvovan. Tako su mu u Beogradu nadjenuli i nadimak “Gozi”, aludirajući na proslavljenog “dublera” King Konga – Gozilu.
U pamćenju ljubitelja najsporednije stvari na svijetu su, također, njegovi “slobodnjaci”. Njegov najdraži pogotak mu je na prijateljskoj utakmici sa Koelnom, 2002. godine, kada je braneći boje “Naftexa” postigao evro - gol sa preko 30 metara.
Ljubav prema fudbalu je porodična, tako da osim oca, i njegov mlađi brat Enes je “plivao” u fudbalskim vodama.
Entuzijazam ga i dalje ne napušta pa se pridružio ocu, Šukriji Goraniju, gdje već pet godina vode Školu fudbala “Winner”.
“Klub ima stotinu članova i takmiči se u prizrenskoj regionalnoj ligi, sa kategorijama 1998, 1996 i 1994. Ima dosta talentiranih igrača i mogao bih, za ovo vrijeme bavljenja trenerskim poslom, da izdvojim trinaestogodišnjeg Almena Memišija iz Grnčara, momka sa izuzetnom tehnikom, Valtona Tarashaja, koji je već dvije godine za redom najbolji strijelac svoje kategorije (1996). Po meni, najtalentiraniji igrač u našoj školi je Uli Murtezani, rođen 2002. godine. Ubjeđen sam da je trenutno najbolji igrač za svoj uzrast na Kosovu, a i šire”, kaže Sead Gorani, dodajući da je njegova škola fudbala osvojila i niz trofeja.
“Osvojili smo tri prestižna kupa Kosova, jedno prvo mjesto i dva druga. U Makedoniji, na Međunarodnom turniru, na kojem su učestvovale ekipe iz Srbije, Hrvatske, Slovenije, Crne Gore, Albanije, Kosova i domaćina, osvojili smo visoko 3. mjesto. Taj turnir će nam ostati u pamćenje da smo mogli osvojiti i sam vrh. Nesretno smo izgubili od ekipe iz Srbije, na penale...
A vodili smo skoro do kraja utakmice sa dva gola prednosti. Treće mjesto smo osvojili pobjedivši ekipu iz Albanije, sa 5 : 0”, ističe on.
Njegova škola fudbala je učestvovala i na prestižnom “Gothia cup-u” u Geteburgu, nezvanično svjetskom prvenstvu za mlade, gdje ucestvuje, rekordnih, 1500 ekipa iz svijeta, u muškoj i ženskoj konkurenciji.
Škola fudbala trenutno je na odmoru, dok će sa pripremama krenuti 4. februara. Uprava škole se susreće sa velikim problemima, naročito sa nedostatkom adekvatnog prostora za treninge te podrške opštinskih vlasti.
Ne rijetki su i problemi oko finasiranja kluba, jer uglavnom sve troškove sami pokrivaju.
Entuizijazam i ljubav prema fudbalu ali i prema gradu koji posjeduje mnoge talente, navela je upravu ove škole, da daju sve od sebe kako bi što više mladih našli svoje “utočište” baveći se sportom.
“Našem kosovskom fudbalu nedostaje internacionalizacija, što više utakmica van Kosova... To je najbolja prilika da se naša djeca oprobaju u pogledu kvaliteta, ali i da se prošire svoja poznastva. Sve dok se ne omogući i Kosovu vizna liberalizacija, naš sport će i dalje biti na marginama”, napominje Sead Gorani.
Među najvažnijim ciljevima Škole fudbala “Winner” je učestvovanje na “Gothia cup-u” u Geteburgu i svi su njihovi planovi usredsređeni da se što bolje pripreme, ali i da obezbjede finansijska sredstva za putovanje.
Najzad, ova multietnička škola fudbala, maja mjeseca slavi svoj mali jubilej – pet godina postojanja i uspješnog rada, kada će upriličiti jedan turnir, na kojem očekuju učešće ekipa iz Makedonije, Albanije, Crne Gore i Bugarske.
Seadu Goraniju i njegovoj školi, svojevrsnom rasadniku mladih talenata, poželimo puno uspjeha u njihovom budućem radu i veću podršku od strane institucija i ljubitelja fudbala, kojih je uvijek bilo u Prizrenu.
